Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis.

Duo Reges: constructio interrete. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus.

Si enim idem dicit, quod Hieronymus, qui censet summum bonum esse sine ulla molestia vivere, cur mavult dicere voluptatem quam vacuitatem doloris, ut ille facit, qui quid dicat intellegit?

Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;
An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit?
Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt.
Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse.

Quae quidem res efficit, ne necesse sit isdem de rebus
semper quasi dictata decantare neque a commentariolis suis
discedere.

In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute
finis bonorum;

Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.
Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur.
Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus.

Bork: Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;
Disserendi artem nullam habuit.: Alia quaedam dicent, credo, magna antiquorum esse peccata, quae ille veri investigandi cupidus nullo modo ferre potuerit.
Bork: Et hercule-fatendum est enim, quod sentio -mirabilis est apud illos contextus rerum.
Si longus, levis.: Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?

Quis enim redargueret?

Quid nunc honeste dicit? Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Equidem e Cn. Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere.